آغازی نو

پرنیان من ! روی سخنم در  اولین پست این وبلاگ ، با خودته .

راستش یه توضیحاتی بدم و یه ببخشیدهایی بگم .

اول میگم ببخشید که اینقدر دیر این وبلاگ را برات باز کردم .

خوشگل مامان ! خیلی سرم شلوغ پلوغ بود . بعد دنیا اومدنت با یک تحول جدید در زندگی روبرو شدم که

باید همه عشق مادری را مساوی تقسیم می کردم و از اونجا که بار اولم بود  ،گیج و منگ شدم و کلی از خیلی چیزها دور شدم و

به شماها نزدیک .

می دونی که عشق مامان و بابا هستی .

خیلی دوست داررم عزیز دلم !